Als mediator leg ik me onder andere toe op meningsverschillen en (arbeids)conflicten die te maken hebben met gevoelens en gevallen van ongewenste omgangsvormen en discriminatie. Mijn ervaring is dat het enorm kan helpen als beschuldigde en gedupeerde samen met de mediator aan tafel gaan om de manier waarop ze met elkaar omgaan te bespreken. Lees meer in Brochure werkvloermediation.pdf
Als jurist heb ik meer dan 20 jaar bij een antidiscriminatievoorziening gewerkt als belangenbehartiger en zag daar de standpunten alleen maar verharden. Dit in tegenstelling tot onafhankelijke mediation, waarbij niet zelden de zieke medewerker weer opgelucht aan het werk gaat.
Bij conflicten op de werkvloer hebben partijen vaak belang bij baanbehoud en dus belang bij herstel van de werkrelatie. Dit maakt een meer formele, juridische procedure onaantrekkelijk en mediation meer geschikt.
Diversiteit op de werkvloer kan ook leiden tot ongewenste omgangsvormen, discriminatie en meningsverschillen rond culturele verschillen. Arbeidsconflicten, improductiviteit en ziekteverzuim kunnen het resultaat zijn.
Lang niet altijd lukt het de werknemer of de leidinggevende adequaat op deze veranderingen te reageren.
Conflicten op het terrein van ongewenst gedrag zijn altijd sociaal-emotionele conflicten. Ongewenste omgangsvormen worden ervaren als een schending van de persoonlijke en/of fysieke integriteit; gekwetste gevoelens en relatieschade zijn dan een logisch gevolg. Juist bij sociaal-emotionele conflicten is mediation geschikt. Er dient immers meer te gebeuren dan het vinden van een passende inhoudelijke oplossing. Het gaat vooral om emoties en om schending van waarden als respect, veiligheid en vertrouwen. Mediation is bij uitstek geschikt om hieraan aandacht te geven en om duurzame oplossingen over toekomstig gedrag te maken.
Soms komt ongewenst gedrag voort uit miscommunicatie, waarbij degene die de grenzen overgaat het niet altijd kwetsend heeft bedoeld en schrikt van de effecten van het gedrag. Ook in dergelijke gevallen is mediation geëigend. Degene die de grenzen is overgegaan zal niet glashard ontkennen, maar bereid zijn begrip op te brengen voor de zienswijze van de ander. Onbekendheid met de thematiek van ongewenste omgangsvormen is ook een factor die maakt dat mensen over grenzen gaan. Ook dan ligt de keus voor mediation voor de hand.
Mediation bij ongewenste omgangsvormen vraagt specifieke kennis en een specifieke aanpak, en onderscheidt zich op een aantal punten van andere vormen van arbeidsmediation.
Zo is kennis nodig van wettelijke en organisatorische kaders om partijen in de ‘mediationstand’ te krijgen en hen de meerwaarde van mediation duidelijk te maken. Kennis van de invloed en de gevolgen van ongewenste omgangsvormen is van belang, in het kader van bewustwording en empowerment. Ervaring met het hanteren van een ongelijke machtsbalans is nodig, waarbij het belangrijk is dat de mediator de minder machtige partij stem weet te geven, zonder zijn onafhankelijkheid te verliezen en zonder dat de andere partij zich tekortgedaan voelt.